بايد براي شما جالب باشد كه بدانيد امسال حدود 250 مقاله علمي براي شركت در كنفرانس به دست ما رسيده است. يعني در سال گذشته فقط در ايران حداقل 250 طرح تحقيقاتي درباره سازه‌هاي فولادي صورت پذيرفته كه نشان مي‌دهد صنعت فولاد با رشد و توسعه فناوري‌ها به روز شده و همواره موضوعي جديد براي تحقيق و توسعه در آن يافت مي‌شود. در ضمن يكي از رسالت‌هاي انجمن‌هاي علمي برگزاري گردهمايي‌هاي علمي در حوزه تخصصي خودشان است. حوزه سازه‌هاي فولادي هم در كشور ما متولي به صورت خاص ندارد و تنها انجمن ما از ده سال پيش در اين زمينه تاسيس شد كه حالا برگزاركننده اين كنفرانس است. خيلي طول كشيد تا توانستيم بستر‌هايي را براي برگزاري اين كنفرانس‌ها هماهنگ كنيم. ما با هماهنگي با مجموعه‌هاي اجرايي اين كنفرانس را برگزار مي‌كنيم. اين كنفرانس يك بعد علمي قوي دارد و تقريبا به عنوان تنها گرد همايي شناخته مي‌شود كه آدم‌هاي فعال در اين حوزه سالانه انتظار آن را مي‌كشند و براي آن مقاله مي‌فرستند. در ضمن مجموعه‌هاي صنعتي كه در كنار ما هستند مجموعه‌هاي كوچكي نيستند كه در نمايشگاه حضور دارند.

بله عمده مقاله‌هايي كه آمده‌اند يا ژورنالشان چاپ شده بوده يا بخشي از كار را براي ما فرستاده‌اند و كامل آن بعدا در ژورنال‌هاي علمي چاپ شده است. البته من عدد دقيق ندارم كه به شما بگويم، اما به هر حال هر سال در اين كنفرانس كار‌هاي آزمايشگاهي خوبي ارائه مي‌شود و تلفيق كار‌هاي آزمايشگاهي و كار‌هاي تئوري زمينه مناسبي براي رشد دانش در اين حوزه است.

سال اول شركت فولاد مباركه كار تحقيقاتي در زمينه فولاد‌هاي پرمقاومت انجام داده بود و امسال يك شركت توليدي، پژوهشي بزرگ در زمينه پيچ و مهره را آغاز كرده است. پروژه‌هاي ديگري هم مثل توليد تيرآهن سبك فولادي توسط گروه ملي فولاد انجام شده است.

آمار دقيق ندارم، اما چون هر دو بخش صنعت و دانشگاه اينجا در كنار هم هستند چنين اتفاق‌هايي اينجا بسيار شكل گرفته است. مثلا سال گذشته مركز تحقيقات فولاد و انجمن سازه‌هاي فولادي با هم همكاري مشتركي را آغاز كردند يا نمونه‌هاي زيادي بوده كه شركت‌ها بعد از ارائه مقاله فرد يا گروهي با آن فرد همكاري را آغاز كرده‌اند. در ارائه مقالات معمولا نمايندگان شركت‌ها حضور دارند.

ما خيلي عقب هستيم، شايد دليلش اين است كه خيلي از پايه‌اي ترين استاندارد‌ها را در كشور نداريم. مثلا استاندارد‌هاي پيچ و مهره در كشور ما خيلي قديمي است.

توانايي توليدمان نسبتا خوب است، به كار گيري دانشمان هم خوب است. توليد فولاد و بقيه مسائل هم قابل قبول است ولي هنوز يك استانداردي كه بتواند اين اجزا را كنار هم قرار دهد و از اجزا تركيب صحيح و تصوير چشمنوازي بسازد وجود ندارد و هنوز خيلي با آن فاصله داريم.

ببينيد حوزه ساختمان اساسا حوزه كارهاي فناورانه و‌ هاي‌‌تك نيست.

در ايران من حداقل نديده‌ام. شايد در برج ميلاد يا پل جواديه چنين اتفاق‌هايي افتاده باشد، اما من با خبر نيستم، اما شايد وجود داشته باشد.

مقاله‌هاي علمي خوبي بودند. مثلا يك طرح بسيار خوب آزمايشگاهي در ارتباط با تير‌هاي لانه زنبوري وجود داشت يا كار ديگري درباره اتصالات مهاربند‌ها يا درباره بحث فولاد‌هاي با كاربرد بالا در صنعت پل‌سازي كه طرح‌هاي قابل توجهي بودند.

حدود 56 شركت كه همه نوع شركتي در بين آنها وجود دارد؛ از توليدكننده فولاد تا طراح سازه يا سازنده پيچ مهره و الكترود جوش.

اساسا توليد فولاد ما بسيار خوب است و كارخانه‌اي مثل فولاد مباركه محصولات با كيفيتي دارد. اين باز هم همان بحث است يعني ما اجزاي سازه‌هاي فولادي را بخوبي در اختيار داريم، اما آنجا كه بايد آنها را كنار هم بچينيم در آن منطقه ضعف داريم.

هر دو، يعني يك جاهايي در كاربرد علم در طراحي‌ها مشكل داريم. يك جايي حتي به قوانين و استاندارد‌هاي موجود هم احترام نمي‌گذاريم يعني شايد حتي به همين استاندارد‌هاي قديمي هم عمل كنيم وضعمان بهتر خواهد شد.

ما در كنار اين ماجرا به برگزاري كارگا‌ه‌هاي تخصصي براي دانشجويان مي‌پردازيم چون در دانشگاه اين امكان وجود ندارد. مثلا كارگاه‌هاي جوش و... كه درسش را در دانشگاه داريم برگزار مي‌كنيم. براساس برنامه ريزي‌ها دانشجويان به كارخانه‌هاي توليد اسكلت مي‌روند و سازه مي‌سازند. مثلا خيلي‌ها پيچ دست نگرفته‌اند و الكترود از نزديك نديده‌اند، اما اين كارگاه‌ها اين امكان را برايشان فراهم مي‌كند. ما تلاش مي‌كنيم كه دانشجويان با اين چيز‌ها از نزديك آشنا شوند و كار كنند. آن هم كار عملي كه بسيار مفيد و مهم است.